Przejdź do zawartości

Język mulam

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mulam
Obszar

Chińska Republika Ludowa

Liczba mówiących

86 tys.

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 2 wrażliwy
Ethnologue 6b zagrożony
Kody języka
ISO 639-3 mlm
IETF mlm
Glottolog mula1253
Ethnologue mlm
WALS mul
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język mulam – z grupy dong-shui (kam-sui) tajo-kadajskiej rodziny języków. Używany przez mniejszość Mulam, mieszkającą w Regionie Autonomicznym Guangxi w ChRL. Używa go 86 tys.[1][2] osób. Większość użytkowników jest dwujęzyczna, mówi także po chińsku (i w tym języku piszą), mniej niż 10 tysięcy mówi wyłącznie w mulam. Użycie dość powszechne, we wszystkich sferach życia, mówią nim (jako drugim językiem) także sąsiadujący z Mulao Zhuangowie i Hanowie[1]. Blisko spokrewniony z językami maonan i południowodongiańskim.

Nagłosy podniebienne, wargowe, przydechowe, bezdźwięczne nosowe i boczne; wygłosy nosowe i zwarte. Język tonalny, posiada sześć tonów (w sylabach zakończonych spółgłoską lub zwarciem krtaniowym – tylko dwa); szyk zdania typu SVO[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c M. Paul Lewis (red.), Mulam, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 16, Dallas: SIL International, 2009 [dostęp 2010-11-09] (ang.).
  2. Walter Schearer, Hongkai Sun: Speakers of the Non-Han Languages and Dialects of China. Lewiston: Edwin Mellen Press, 2002, s. 81. ISBN 0-7734-7306-8.